Print Al |
Yönetim faaliyetinin sonucunda başarı sağlamak iki faktöre bağlıdır. Birincisi iyi örgütlenmiş bir yapıya, diğer bir deyişle yönetim sistemine gerek vardır. Ancak ilkelerin çok iyi bir şekilde ortaya konması, görev ve sorumlulukların açık bir şekilde belirlenmesi, iş tanımlarının ve kuralların saptanması başarı için yeterli değildir. İkinci faktör olan yönetici veya yönetici grubu çok önemlidir. Yönetim başkalarının aracılığıyla iş görme faaliyeti olarak tanımlandığında, yöneticiyi de, başkaları aracılığıyla iş gören kişi olarak tanımlamak mümkündür. Dolayısıyla, yönetilenlerin (iş görenlerin) olmadığı bir ortamda yönetimden bahsetmek kesinlikle mümkün olmayacaktır. İşletmelerde; genel müdür, genel müdür yardımcısı, pazarlama müdürü, üretim şefi, personel şefi, ustabaşı ve ekip başı gibi ifadeler, üst kademeden alt kademeye kadar yöneticiler için kullanılan unvanlardır. Yöneticiler, işletmenin başarısı için çok çeşitli işler yaparlar. Bu işlerden bazıları şöyledir: Denetim görevini yerine getirmek. İletişim kurmak: bilgi vermek, ikna etmek. Sorun çözücü olmak. Çalışanlarını motive etmek ve yöneltmek. Plan yapmak, politika belirlemek ve bütçe hazırlamak Diplomat gibi davranmak. Teknolojiyi yenilemeye önderlik etmek Karar vermek. Profesyonel yönetici bu işi meslek edinen kişidir. Ancak bu konuda karışıklığa sebep olan husus yönetim işinin yalnızca yöneticilik yapan kişiler tarafından değil, fakat aynı zamanda başka işler ve görevler de yerine getirenler tarafından yapılmasıdır. Bunlar arasında en çok karışıklık yaratanı işletme sahiplerinin veya girişimcilerin aynı zamanda işletme yönetiminde bulunmalarıdır. Küçük işletmelerin yönetimlerinde durum genelde böyledir. Profesyonel yöneticiler, yönetim işini kendilerine meslek edinerek işletmenin sahibi haline gelmeden işletme sahibinin yaptığı her işi yapan ve bu hizmetleri karşılığında aylık alan kimselerdir. Bunlar kar ve riski başkalarına ait olmak üzere, mal veya hizmet ortaya koymak için üretim faktörlerini araştırıp bulmakta ve bunları belli bir ihtiyacı karşılama amacına yöneltmektedirler. Ekonomik ve teknolojik gelişmeler, sosyal, siyasi ve hukuki çevre alanındaki değişmeler ve bunlara bağlı olarak işletme faaliyetleri ve organizasyon yapılarında meydana gelen değişimler, işletmeleri başarılı bir şekilde amaçlarına ulaştıracak tarzda eğitilmiş kişilere ihtiyacı arttırmış ve bunun sonucu olarak da yönetim işi meslek haline gelerek profesyonel yönetici kavramı ortaya çıkmıştır. Böylece özellikle küçük işletmelerde görülen işletme sahibi yöneticinin yerini profesyonel ve bürokratik eğilimli yönetici almıştır. Küçük işletmeler büyümeye ve daha karmaşık organizasyon yapılarına ulaşmaya başladıklarında işletme sahibi gereğini yaparak, yönetim sürecini profesyonel yöneticilere bırakmalıdır. Yöneticiler etkili olabilmek için bazı becerilere sahip olmak ve onları sürekli geliştirmek zorundadır. Bu becerilerin önemi yöneticinin düzeyi ile orantılı olarak değişir. a- Teknik beceri İşin başarılması için özel bilgi, yöntem ve tekniklerin kullanılması yeteneğidir. Örgütün faaliyetlerini gerçekleştiren kişiler ile doğrudan ilişkide bulunan ilk kademe yöneticileri için bu beceri çok önemlidir. Bu yöneticiler çalışanlarına teknik yardım ve destek sağlamak zorundadır. Aksi halde yönettiği kişilerin gözünde değerini yitirme tehlikesi ile karşı karşıya kalacaktır. Örgütün üst kademelerine çıktıkça, doğrudan temas azalacağından, bu tür becerinin önemi de azalacaktır. b- İletişim (haberleşme ) becerisi Örgütte belirlenen amaçlara ulaşmak için yazılı ya da sözlü bilgi sağlama becerisine iletişim becerisi denir. Tüm insanlar için geçerli olan bu becerinin yöneticiler açısından önemi daha da büyüktür. Her düzeydeki yöneticiler için aynı derecede öneme sahiptir. Ayrıca, yöneticiler iletişim kurarken neyin hedeflendiği iyi bilinir ve saptanırsa amaca ulaşmak kolay olur. c- İnsan ilişkileri becerisi Diğer kişileri anlayabilme, onlarla birlikte çalışabilme ve iyi geçinebilme becerisidir. Her düzey yönetici için gerekli olmakla birlikte, özellikle ilk kademe yöneticileri için önemi daha da büyüktür. Çünkü bu yöneticiler kişilerle doğrudan günlük iş ilişkileri içindedir. Bunlar çalışanlarına saygı duymalı, dürüst davranmalı, kibar olmalı ve onların güvenini kazanmalıdır. d- Analitik beceri Sorunların çözümünde mantıksal ve bilimsel yaklaşım ve teknikler kullanabilme becerisidir. Üst düzeylere çıktıkça önemi artar. Çünkü bu düzeyde politika belirleyicinin önemli kararlar almayı gerektiren karmaşık sorun ve belirsizlikle karşılaşma oranı fazladır. e- Karar verme becerisi Çeşitli seçeneklerden birisini seçme olarak tanımlayacağımız karar verme becerisi yöneticiler için temel nitelikte bir beceridir. Etkili ve isabetli karar verme örgütün her düzeydeki yöneticisi için gereklidir. Ancak, bu beceri daha üst kademelerin kararları ışığında faaliyetlerini yürüten ilk kademe yöneticilerinden daha az önemli, üst kademe yöneticilerinde ise daha fazla önemlidir. f- Kavramsal beceri Yöneticinin tüm örgütün karmaşıklıklarını anlaması, her bir örgüt biriminin örgüt hedef ve amaçlarına katkısını değerlendirme becerisidir. Buna “Birleştirme ve Bütünleştirme Becerisi “de denilebilir. Örgütü içinde bulunduğu çevreye uyarlama işlevi gören üst kademe yöneticileri için bu beceri önemlidir. Yöneticiler, örgütsel ve kişisel amaçlarını gerçekleştirmek için bu becerileri kullanmak ve geliştirmek zorundadırlar. * Gülbeniz Akduman Zeki Yüksekbilgili |
Kaynak: